- хъун
- I луговая трава/ ХъупIэм къытекIэ удз цIынэу Iэщым яхъур.* - Сэ хъун бэгъуа здэщыIэ сощIэ, - жиIэри Ажэжьым бжэн цIыкIуищыр иришэжьэжащ. Дыщэ кI.II моль/ Фэхэр, цыхэкI щэкIхэр зышх хьэпIацIэ цIыкIунитIэ.ПыIэр хъуным ишхащ. Хъуныр гъэкIуэдын.Хъун еуэн тронуть молью.III основа (продольные нити в ткани)/ ЩэкI зэIущам и кIыхьагъымкIэ ирикIуэ, Iущэхэр зыIуащэ Iуданэ кIыхьыр.Цей хъун. ЩэкI хъун.IV (хъуащ) лъэIмыI. 1. настать, начаться, наступить/ Зэрытыпхъэ щытыкIэм иувэн, и пIалъэр къихьэн, зэманыр къэсын.Жэщ хъуащ.2. зреть, созревать/ Игъуэ, и зэман нэсын, щичэзу щытыкIэм ихьэн.Гъавэр хъун. Хъарбызыр хъун.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.